W listopadzie 1944 został wcielony do Wehrmachtu. W roku 1945 został internowany w obozie dla jeńców wojennych jako niemiecki żołnierz. Zwolniony w czerwcu tego roku, wstąpił do monachijskiego seminarium. 29 czerwca 1951 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kardynała Michaela von Faulhabera.

Studiował filozofię i teologię na Uniwersytecie Monachijskim, w 1953 obronił pracę doktorską Lud Boży w nauce św. Augustyna o Kościele, a w 1957 uzyskał habilitację na podstawie rozprawy: Teologia dziejów u św. Bonawentury. Przez następne lata pracował jako pomocnik biskupa Freisingu (1957-1959), a następnie jako profesor w Bonn (1959-1969), Münster (1963-1966), Tybindze (1966-1969) oraz Ratyzbonie (od 1969). W marcu 1977 papież Paweł VI nominował Ratzingera arcybiskupem Monachium i Freisingu, następnie został kardynałem. 

Dnia 25 listopada 1981 otrzymał nominację z rąk papieża Jana Pawła II na prefekta Kongregacji ds. Nauki Wiary (wcześniej: Święte Biuro ds. Inkwizycji, przemianowane przez papieża Piusa X w 1908). W 2002 wybrany dziekanem Kolegium Kardynalskiego (od 1998 piastował urząd wicedziekana). Z czasem objął wiele funkcji w Kurii Rzymskiej: przewodniczącego Papieskiej Komisji Biblijnej, przewodniczącego Międzynarodowej Komisji Teologicznej, radcy Drugiej Sekcji Sekretariatu Stanu, członka Kongregacji dla Kościołów Wschodnich, członka Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, członka Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów, członka Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego, członka Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, członka Papieskiej Rady ds. Kultury oraz członka Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej.

W dniu 8 kwietnia 2005 kardynał Ratzinger celebrował mszę świętą podczas uroczystości pogrzebowych Jana Pawła II. Następnie 19 kwietnia 2005 - w drugim dniu konklawe w czwartym głosowaniu wybrany kolejnym, papieżem i przybrał imię Benedykt XVI.

Copyright © 2006 Ber. All rights reserved.